Het is vrijdagmiddag, stipt 12 uur. In de kaasmakerij wordt er hard gezwoegd om de voorbereidingen voor de weekendmarkten rond te krijgen. Kaas kneden, spekkaasjes rollen, de marktwagen inladen. Het is puffen en zweten. We zouden haast vergeten dat het tijd is om de winkel te openen. Toch is er iedere week één klant die ons eraan herinnert dat het weer tijd is om de klanten te ontvangen. Want de kerkklokken hebben nog maar net geluid en de 86-jarige Louis Geudens – De Geudens onder de collega’s – staat al met zijn emmertje klaar aan onze winkeldeur. Tijd om kennis te maken …
Het verhaal van Louis start in 1992, of nee, in 1965 zelfs, toen Louis en zijn vrouw, Marie, besloten enkele geitjes te houden. Al van jongsaf is Marie lactosegevoelig en kan bijgevolg moeilijk koeienmelk verdragen. Als doorgedreven yoghurtliefhebster, kon ze echter haar dagelijkse portie yoghurt absoluut niet missen. Een alternatief vinden was destijds echter zo goed als onmogelijk en een eigen kudde geiten aanschaffen en melken was dan ook de enige optie. Met de verse geitenmelk gingen ze dagelijks aan de slag om hun eigen verse yoghurt te maken. Dat deden – en doen ze nog steeds – met behulp van de yoghurtbloem, ook wel kefir genoemd.
Omdat de verzorging van de geitjes voor Louis te zwaar werd, stelde hij in 1992 voor om afscheid te nemen van kudde. “Dat is goed”, zei zijn vrouw. “Maar dan ga jij wekelijks bij de Polle geitenmelk halen voor onze yoghurt.” Louis kon niet anders dan hiermee instemmen. Want afscheid nemen van zijn geiten was misschien moeilijk, maar zijn dagelijkse yoghurt missen, was onmogelijk. Sinds die dag komt Louis Geudens tweemaal per week 4L rauwe geitenmelk halen. “We hebben een heleboel frambozenstruiken staan in onze tuin. In de zomer plukken we volop, stoppen we de frambozen in de vriezer en kunnen we de rest van het jaar genieten van heerlijke frambozen bij onze yoghurt.”
Geen vrijdag gaat voorbij of Louis heeft ons weer voorzien van zijn wilde levensverhalen. De ene vrijdag vertelt hij over zijn wekelijkse danslessen en de andere heeft hij weer eens een mopje voor ons in petto. Toch is 1 ding alvast zeker: Iedere vrijdag openen we met heel veel plezier de deur voor onze eerste klant.